Het was Vidar Vidarsson die op Eén de knappe woordspeling gebruikte: de lucht uit de bal halen. Een uitdrukking die vandaag brandend actueel is en ik graag even leen. Of moeten de basket- en andere ballen toch netjes opgepompt blijven?
Maatschappelijk verantwoord sporten of sport organiseren in tijden van een pandemie, waar we na al die maanden nog steeds totaal geen vat op hebben, hoe doe je dat? Als voorzitter van een bescheiden organisatie met 4 hardwerkende bestuursleden, een gedreven en goed opgeleide trainersgroep en 32 getalenteerde basketballers word ik vandaag in een quasi onmogelijke spreidstand gedwongen. Kiezen voor het sociaal (belangrijke) aspect van sport en sportbeleving versus de weg van 0% risico op besmetting en alles ‘on hold’ zetten. De meningen zijn verdeeld, iedereen heeft zijn standpunt, zijn eigen waarheden en kennis, zijn gelijk… Samen hebben we wel degelijk een beslissing genomen. Niet de populaire, wél de voor mij meest relevante.
Ik beken. Tot het moment dat we op 16 maart in lockdown gingen en meteen alle trainingen en wedstrijden werden geannuleerd, had ik weinig besef van het sociale belang van sport in de meest brede zin van het woord. Heb dat ongelooflijk onderschat. Kinderen, ouders, trainers, … iedereen sprak het gemis uit van samen zijn favoriete sport te kunnen beleven. De verschillende online core- en Stravatrainingen, die onze trainers knap organiseerden, waren top. Maar er weegt niets op tegen een training waar de spelers mekaar fysiek treffen. De allergrootste eye-opener kwam er tijdens onze stage aan zee. Tijdens de laatste groepstraining op het strand had ik enkele interviews met een aantal spelers gepland (kwestie van wat beeldmateriaal te verzamelen voor onze social media). Na 2 van de 8 gesprekken ben ik hiermee gestopt…
Die jonge sporters hun hoofd stond immers niet naar een interview; ze wilden niets liever dan meespelen, mee groeien, samen met hun vrienden, samen met hun team. Actieve speeltijd, dat was het, dat wilden ze toen (en ook vandaag).
Er liepen ook enkele ouders even langs om te kijken naar - en vooral te genieten van - gezonde kerels die zich op een geweldige manier, vol overgave en met heel veel enthousiasme, in het zweet aan het werken waren. Daar draait het om, dat is sport!
Het op een gezonde manier inrichten en organiseren van een sport, wil ik graag vrijwaren en liefst zo snel mogelijk. Als ik om die reden vandaag even de lucht uit de bal moet halen, dan doe ik dat, omdat dit voor mij de keuze van het gezond verstand is – wat maatschappelijk verantwoord sporten in zijn huidige context voor mij vandaag moet betekenen. De weg van het minste risico.
Niels Bartholomeus
Kempen United Basketbal
